20 november – 10 december 2020: Amnesty Write for Rights op Utrechtse Heuvelrug

Donderdag 10 december is het de jaarlijkse Dag van de Rechten van de Mens. Ter gelegenheid hiervan organiseren de Amnesty-groepen Amerongen-Leersum en Maarn-Maarsbergen weer een Write for Rights schrijfactie. Dit jaar is het helaas niet mogelijk om schrijf-bijeenkomsten in de bibliotheken te organiseren zoals in vorige jaren. Maar we denken toch een vorm gevonden hebben waarbij je gemakkelijk en veilig aan de actie mee kunt doen.

Doe mee

Iedereen die mee wil doen kan dit jaar vanuit eigen huis een of meer brieven schrijven en/of groetenkaarten versturen. Voor inwoners van Maarn, Leersum en Amerongen geldt: als je een mailtje stuurt aan info@amerongen-leersum.amnesty.nl met je adres, en als onderwerp Write for Rights, dan zorgen wij ervoor dat je rond 20 november een individueel schrijfpakketje in de bus krijgt.

Afhaalpunten

De schrijfpakketjes kunnen ook opgehaald worden bij de volgende adressen in onze gemeente:

  • Boekhandel Jacques Baas, Traay 4c, 3971 GN Driebergen
  • The Read Shop Nieskens, Traay 35, 3971 GB Driebergen
  • Wereldwinkel Driebergen, Traay 48, 3971 GP Driebergen
  • Boek & Koek, Raadhuislaan 9, 3951 CH Maarn
  • Cultuurhuis Doorn, Kerkplein 2, 3941 HV Doorn
  • Bibliotheek Leersum, Hoflaan 31, 3956ED Leersum
  • Bibliotheek Amerongen, Allemanswaard 13, 3958KA Amerongen

Individueel schrijfpakketje

In het schrijfpakketje vind je onder meer achtergrondinformatie, voorbeeldbrieven, schrijfpapier, een pen en een poster. Ook vind je hierin een adres in de buurt waar je je geschreven brieven in de brievenbus kunt doen, zodat wij ze kunnen bundelen en efficiënt kunnen versturen aan de relevante adressen. Op deze manier hoef je zelf dus helemaal geen kosten te maken om aan de actie mee te doen. En natuurlijk kun je ook je huisgenoten vragen om een aantal brieven en/of kaarten te schrijven!

Schrijf een brief –> Verander een leven

Ieder jaar grijpen honderdduizenden mensen wereldwijd hun pen om te schrijven naar presidenten, ministers en koningen. Ze vragen om gerechtigheid voor mensen die gediscrimineerd worden om wie ze zijn, die vastzitten om hun mening, die gemarteld worden om wat ze geloven. De stapels brieven zijn van enorme waarde. Mensen voelen zich gesteund. Onrecht stopt. Gevangenen komen vrij. Dus: schrijf een brief, verander een leven.

Help dit jaar mee vanuit je eigen veilige huiskamer!

Voor wie schrijven we?

Khaled Drareni (Algerije)

Tot aan de coronacrisis ging de vreedzame protestbeweging Hirak in Algerije iedere week de straat op. Ze demonstreerden voor een nieuwe grondwet, tegen corruptie en voor het aftreden van de president. Journalist Khaled Drareni deed verslag van het harde politieoptreden tegen de demonstranten. Dat beviel de autoriteiten niet. Hij werd beschuldigd van het ‘aanzetten tot een ongewapende bijeenkomst’ en kreeg daarvoor 2 jaar gevangenisstraf.

Idris Khattak (Pakistan)

In Pakistan ontvoeren de autoriteiten geregeld mensenrechtenverdedigers. Zo leggen ze hun het zwijgen op. Idris Khattak deed onderzoek naar deze gedwongen verdwijningen. In 2019 verdween hij zélf. Uiteindelijk gaven de autoriteiten toe dat ze hem gevangenhouden. Maar ze zeggen nog steeds niet waar hij precies zit. Zijn familie vreest dat Idris wordt beschuldigd van spionage. Daarvoor kan hij een gevangenisstraf van 14 jaar krijgen, of zelfs de doodstraf.

De El Hiblu 3 (Malta)

Drie tieners ontvluchtten het geweld en marteling in de vluchtelingencentra in Libië. Met honderd anderen stapten ze aan boord van een rubberbootje richting Europa. Ze werden opgepikt door de olietanker El Hiblu 1, die dreigde hen naar Libië terug te brengen. De tieners – de El Hiblu 3 – zorgden dat iedereen aan boord kalm bleef en overtuigden de kapitein om naar Malta te varen. Daar werden ze gearresteerd, omdat ze de tanker met geweld zouden hebben gekaapt. Ze kunnen een levenslange gevangenisstraf krijgen.

Melike Balkan en Özgür Gür (Turkije)

Biologiestudenten Melike Balkan en Özgür Gür sloten zich aan bij een solidariteitsgroep voor lhbti’ers van de universiteit van Ankara. De groep organiseerde een Pride sit-in op de campus, omdat de universiteit de jaarlijkse Pride-mars verbood. De universiteit schakelde de politie in. De agenten gebruikten buitensporig veel geweld tegen de vreedzame demonstranten en verrichtten arrestaties. Melike en Özgür en 18 anderen kunnen 3 jaar celstraf krijgen. 

Gustavo Gatica (Chili)

In 2019 ging psychologiestudent Gustavo Gatica de straat op, samen met honderdduizenden andere Chilenen. Ze protesteerden tegen een aangekondigde verhoging van de prijs voor het openbaar vervoer en tegen de ongelijkheid in het land. De politie trad hard op en schoot met rubberkogels op de demonstranten. Een regen van kogels trof Gustavo in zijn gezicht. Hij raakte blind aan beide ogen. De politie ontkende dat ze er iets mee te maken hadden.

Popi Qwabe en Bongeka Phungula
(Zuid-Afrika)

Popi Qwabe en Bongeka Phungula namen een taxi om samen wat te gaan drinken. Ze werden doodgeschoten en waarschijnlijk ook verkracht. Volgens hun families heeft de politie de moorden niet goed onderzocht. Twee taxichauffeurs werden gearresteerd. Ze waren in het bezit van een telefoon en een lippenstift van de vrouwen. Ze zeiden dat ze die in hun taxi hadden gevonden. Maar de politie liet de mannen vrij ‘wegens gebrek aan bewijs’.

Nassima al-Sada (Saudi-Arabië)

Nassima al-Sada uitte kritiek op de autoriteiten vanwege de discriminatie van vrouwen. Ze voerde onder meer actie voor het recht van vrouwen om te mogen autorijden. Precies een week nadat het rijverbod voor vrouwen was opgeheven, werd ze gearresteerd. In de gevangenis werd ze mishandeld en een jaar lang volledig geïsoleerd opgesloten. Nassima mag geen bezoek ontvangen, ook niet van haar advocaat.

Jani Silva (Colombia)

Jani Silva neemt het op voor het milieu en honderden boeren in het Amazonegebied. Haar organisatie verzet zich bijvoorbeeld tegen een oliemaatschappij die een licentie kreeg om er olie te winnen. Olielekken vervuilden het drinkwater en de grond waarvan de gemeenschap leeft, waardoor planten en waterdieren stierven. Jani ontvangt doodsbedreigingen van onbekenden en sinds de coronacrisis wordt ze niet meer beschermd door de overheid.

Germain Rukuki (Burundi)

In Burundi worden mensen gemarteld. Germain Rukuki maakte gebruik van het recht om je mening te uiten en kwam daartegen in actie. Maar de overheid vond dat een organisatie waarmee hij samenwerkte ‘het imago van het land bezoedelde’. Germain werd schuldig bevonden aan een aantal schijnaanklachten, waaronder ‘rebellie’ en ‘het vormen van een bedreiging voor de staatsveiligheid’. Hij kreeg 32 jaar cel en heeft zijn zoontje van drie nog nooit gezien.

Paing Phyo Min (Myanmar)

Paing Phyo Min is een studentenleider en lid van een poëziegroep. De groep werd gearresteerd na een humoristisch optreden. Ze waren verkleed als soldaten en maakten grappen over het leger. Ze zeiden dat het leger geen kritiek verdraagt, krampachtig aan de macht wil blijven en het land failliet laat gaan, terwijl de generaals zich verrijken. Paing Phyo Min werd veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf.

Resultaten

Als je wil weten wat voor resultaten we kunnen behalen met dit soort acties, kijk dan eens op deze pagina om de resultaten van Amnesty Write for Rights 2019 te bekijken. Of bekijk de onderstaande video’s.

Theodora del Carmen Vásquez (San Salvador)
Moses Akatugba (Nigeria)