Zondag 10 december is het de jaarlijkse Dag van de Rechten van de Mens. Ter gelegenheid van deze dag organiseren de Amnesty-groepen Amerongen-Leersum en Maarn-Maarsbergen op vrijdag 8 december weer een Schrijfmarathon. Er worden brieven geschreven voor mensen die gediscrimineerd worden om wie ze zijn, die vastzitten omdat ze voor hun mening uitkwamen of vermoord werden terwijl de daders vrijuit gaan. Ook sturen de brievenschrijvers de mensen die dit jaar centraal staan groetenkaarten, zodat ze weten dat ze niet vergeten zijn.
Schrijven op 8 december
Iedereen die wil meedoen aan Amnesty’s Schrijfmarathon kan op vrijdag 8 december terecht in een van de vijf bibliotheekfilialen in onze gemeente:
| Doorn | 10:00 – 12:00 | Kerkplein 4, 3941 HV Doorn (Cultuurhuis) |
| Driebergen | 13:00 – 15:00 | Buzziburglaan 1, 3972 EE Driebergen-Rijsenburg |
| Leersum | 14:00 – 15:00 | Hoflaan 31, 3956 ED Leersum (De Binder) |
| Amerongen | 15:00 – 16:00 | Allemanswaard 13, 3958 KA Amerongen |
| Maarn | 15:00 – 17:00 18:30 – 20:00 |
Trompplein 5, 3951 CR Maarn |
Daar kunnen deelnemers aan de hand van voorbeeldteksten hun brief of solidariteitskaart schrijven. De Amnesty vrijwilligers zorgen voor voldoende materiaal voor alle bezoekers.
In Leersum is er nog een herkansing: daar wordt op zaterdag 9 december van 14:00 – 17:00 ook nog geschreven bij Karien Beukeboom, Halfeiken 9, 3956 VT Leersum.
Voor wie schrijven we
Clovis Razafimalala uit Madagaskar zette zich op vreedzame wijze in tegen illegale houtkap en werd daarvoor tot vijf jaar voorwaardelijke gevangenisstraf veroordeeld. Hij gaat tegen zijn veroordeling in hoger beroep.
Hanan Badr el-Din uit Egypte komt op voor de rechten van de nabestaanden van mensen die zijn verdwenen. Ze is een gewetensgevangene, ze werd gevangengezet omdat ze zich inzette voor de mensenrechten.
Issa Amro en Farid al-Atrash uit Palestina protesteerden tegen de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever. Beide mannen maakten op vreedzame wijze gebruikmaakten van hun recht op vrije meningsuiting en samenkomst, maar werden toch aangeklaagd.
Mahadine uit Tsjaad bekritiseerde de regering met filmpjes die hij op Facebook plaatste. Zo maakte hij gebruik van zijn recht op vrije meningsuiting, een mensenrecht. Hij werd ervoor gevangengezet en gemarteld.
MILPAH, een organisatie die opkomt voor de rechten van de inheemse Lenca-gemeenschap in Honduras. We schrijven voor MILPAH om ervoor te zorgen dat de mensenrechtenverdedigers hun werk veilig kunnen doen en dat de degenen die activisten hebben vermoord, berecht worden.
Ni Yulan uit China is gemarteld, geïntimideerd, zat ten onrechte gevangen en werd zeker zeven keer uit haar huis gezet. Ze komt vreedzaam op voor mensen die gedwongen werden hun huis te verlaten, maar wordt door de autoriteiten voortdurend lastiggevallen.
Sakris Kupila uit Finland is transgender en wil als man erkend worden, maar daarvoor moet hij zich laten steriliseren. Dat wil hij niet. Sakris wordt lastiggevallen, geïntimideerd en bedreigd met geweld omdat hij opkomt voor de rechten van transgenders.
Shackelia Jackson uit Jamaica, haar broer werd door de politie doodgeschoten, omdat ze hem aanzagen voor een overvaller. Shackelia en haar familie willen gerechtigheid en eisen een onafhankelijk onderzoek naar de dood van Nakiea en berechting van de dader.
Taner Kıllıç streed als voorzitter van Amnesty Turkije tegen de schending van mensenrechten in zijn land. Op 9 juni 2017 werd hij echter opgepakt omdat hij lid zou zijn van een ‘gewapende terroristische organisatie’. Een maand later werden nog eens 10 mensenrechtenverdedigers, onder wie İdil Eser (directeur van Amnesty Turkije), opgepakt. Deze tien zijn inmiddels op borgtocht vrijgelaten, maar Taner zit nog steeds vast.
Xulhaz Manna uit Bangladesh is vermoord omdat hij opkwam voor de rechten van LHBT+’s. De autoriteiten doen echter geen enkele moeite om de daders van de moord te berechten.
IJzersterk actiemiddel
Amnesty Nederland organiseert de Schrijfmarathon voor de vijfde keer. De afgelopen vier evenementen maakten enorm veel enthousiasme en betrokkenheid los. Vorig jaar werden er vanuit Nederland 166.000 brieven verstuurd. Wereldwijd werden bij 4,7 miljoen brieven, kaarten, handtekeningen, sms’jes en WhatsApp’jes verstuurd. Hoe groter die vuist, hoe groter de druk op autoriteiten om te zorgen voor gerechtigheid.
Een lawine aan brieven maakt indruk en dwingt wetshandhavers mensen eerlijker te behandelen. En hoe meer groetenkaarten, hoe groter de steun voor de mensen voor wie we schrijven. Dat is onvoorstelbaar belangrijk. In de woorden van Máxima Acuña uit Peru: ‘Ik ben oneindig dankbaar dat ik niet alleen ben, maar hulp krijg van zoveel mensen van over de hele wereld.’ Vorig jaar schreven we voor Máxima, omdat zij en haar gezin bedreigd en mishandeld werden omdat ze weigerde haar grond af te staan aan een mijnbouwbedrijf. In mei 2017 bepaalde het hooggerechtshof van Peru dat ze op haar land mag blijven wonen.
Tijdens de Schrijfmarathon van 2017 krijgen mensenrechtenverdedigers speciale aandacht. Deze activisten steken hun nek uit. Zij hebben de moed op te komen voor vrije meningsuiting, tegen discriminatie of onderdrukking. Ze roepen machthebbers ter verantwoording. Maar doordat ze op de voorgrond treden, zijn ze een gemakkelijke prooi voor de autoriteiten. Wereldwijd worden zij steeds vaker slachtoffer van intimidatie, vervolging en geweld. Zelfs de voorzitter en de directeur van Amnesty Turkije zitten in de gevangenis.